Rheden

Een sprookje uit Den Haag: laat u herkeuren voor de WAO en u bent direct weer beter.

Er was eens een vrouw die al maanden zat te wachten op een oproep voor een herkeuring. Mensen om haar heen waren allemaal snel aan de beurt, allen met negatief resultaat, maar zij niet. Het zwaard van Damocles hing boven haar hoofd. Zij valt namelijk in de groep moeilijk objectiveerbare aandoeningen, zoals vermoeidheid, migraine en spierpijnen. Dat bestaat niet volgens de minister dus moet zij fulltime aan het werk.

De keuring kwam uiteindelijk en toen de vrouw weer buitenstond was zij gezond verklaard, zelfs geen urenbeperking want... de redenen zijn te triest voor woorden. Vervolgens weer maanden wachten, met het bekende zwaard boven het hoofd, en naar de arbeidsdeskundige. Het besprokene hadden ze beter per post kunnen sturen. De opmerking dat zij er wel erg nonchalant bijzat tijdens het aanhoren van de uitleg maakte het er niet beter op (sommige mensen huilen liever privé lijkt mij). Een puur zakelijke uitleg en verder niets. Ze stond weer buiten met lege handen en een heel somber vooruitzicht.

Toen werd er ineens haast gemaakt en twee dagen later lag de gevreesde maar verwachte beschikking op de mat. Toveren kunnen ze daar bij het UWV. Volledig arbeidsgeschikt en als het tegenzit met acht maanden in de bijstand. Ik weet niet het met u zit, maar dit is toch een bedreigend en frusterend vooruitzicht. Hoe kom je hier ooit weer uit!!!

Nu bestaan er gelukkig rechtsbijstandverzekeringen en vakbonden, die direct konden worden ingeschakeld. Gelukkig was deze vrouw in staat hier gebruik van te maken, niet iedereen zit in deze gelukkige situatie. Direct daarna kwam er een berichtje op www.sp.nl/nieuws en in het NRC dat er steeds meer rechtbanken de nieuwe strenge herkeuringsbeschikkingen verwerpen.

Er is dus nog een beetje hoop, maar dat neemt niet weg dat zorgvuldig opgebouwde gezondheid door de gootsteen gaat verdwijnen, met als enig vooruitzicht een nieuw bezoek aan de keuringsarts, die dit al heeft voorspeld. De dokters beroemde laatste woorden waren: "jammer dat u geen rijke man heeft" en "tot ziens via de draaideur".

Conclusie van dit moderne sprookje: hoewel velen, waaronder de uitvoerenden van dit nieuwe herkeuringsbeleid er ernstige vraagtekens bij zetten en het nu al duidelijk is dat het probleem niet wordt opgelost maar slechts verplaatst naar de bijstand, vrees ik dat er voor heel veel betrokkene WAO'ers bij dit verhaal geen happy end zal zijn. Wanneer zal de bijstand aan de beurt zijn voor een opschoningsoperatie? En waar moeten dan al die mensen weer naar toe? Minister De Geus: oogkleppen af, kop uit het zand en wees een vent! Weer aan het werk? Goed idee, maar wel naar ieders vermogen. Graag een realistische blik bij de herkeuring en geen botte-bijl-aanpak waar werkelijk niemand bij gebaat is.

S@ndra

Voor reacties neem contact op met rheden@sp.nl