h

SPontaan Daan over zorg en politiek

5 maart 2018

SPontaan Daan over zorg en politiek

Foto: SP Rheden

Daan Agelink (1925) is al vele jaren lid van de SP en ook al vele jaren betrokken bij de activiteiten van onze afdeling. De komende tijd zal hij een aantal keer zijn visie geven op de samenleving en politiek. Deze week vertelt hij over politiek en de zorg.

Stemmen 2
De reclame voor de politiek is nu echt losgebarsten, vooral de regiobode staat er vol mee. Niet alleen slagzinnen, maar ook stukjes.

Het mooist maakt Dorus Klomberg van D66 het. Hij vertelt over het kindpakket, dat is dat geld wat de regering de gemeente gaf voor arme kinderen. De coalitie heeft besloten niet alles aan die arme kinderen te geven: ”Het college zegt dat onze regelingen al heel ruimhartig zijn, dus we gaan er niet nog meer insteken.” Even verder vraagt hij zich af waar de grens ligt? Nou leerde ik vroeger als kind; bemin god bovenal en heb uw naaste lief als uzelf. Nu dacht ik dat er ook nog zich christen noemende mensen in de coalitie zitten, misschien dat die dus beter dan ik die vraag kunnen beantwoorden.

Zeker niet naar de VVD gaan, want baas Rutte weet niet waar nog armoede is in Nederland. Of het moeten die arme aandeelhouders zijn die ook nog  dividendbelasting moeten betalen. Dáár wil hij wel snel wat voor doen.

Bewaarengelen in de zorg
Vroeger leerde ik dat ik twee bewaarengelen had en die zaten op mijn schouders, de rechtse fluisterde mij goede dingen in en de linkse rotstreken. Tegenwoordig is dat anders. Als je ziek wordt komen ze je verplegen en dat noemen ze thuiszorg en je kunt deze “bewaarengelen” dus ook zien en mee praten. Toen mijn vrouw ziek werd kwamen ze en ze hielpen haar liefdevol en vakkundig. Tot mijn groot verdriet overleed mijn vrouw. Toen ik later ziek werd moest er weer thuiszorg komen. De thuiszorg die ik had, wilde ik niet meer. De verpleging was geweldig, maar de baas deugde niet; hij liet de vrouwen klokken met de telefoon tegen een plaatje dat op de voordeur zat. Ik vond dat blijken wantrouwen van de baas richting zijn personeel.

Nu kwam hier Buurtzorg, die zijn al enkele jaren de beste thuiszorg-organisatie van ons land. Hoe dat precies komt weet ik niet. Wat ik wel weet, is dat het een groepje van maximaal 12 verpleegsters is, die hun werk zelf regelen. Het kantoor (en de baas) zit in Almelo en ze zien elkaar af en toe. Van die baas weet ik dat hij zelf verpleger is geweest. Dat is wel een winstpunt, want hij weet dus uit ervaring van wanten. Ik ben zeer tevreden met wat de verpleegsters doen. In mijn ogen is het een smerig rotwerk, maar ze doen het vakkundig en liefdevol.

Toch wil ik alle mensen die afhankelijk zijn van verpleging oproepen het werk van die verpleging bekend te maken. Want als je gezond bent heb je dat niet in de gaten. Toen ik gezond was had ik dat ook niet in de gaten. Het is zwaar werk en verdient meer respect.

De verpleging en de verzekering zouden door de overheid geregeld moeten worden en niet meer door ondernemers. Ondernemers denken alleen maar aan winst voor zichzelf en buiten de mensen die het uitvoeren te vaak uit. Dat is een grote schande! De SP pleit voor invoering van een Nationaal ZorgFonds, waarbij dit alles weer geregeld wordt door de overheid.

Daan Agelink, De Steeg

U bent hier